2013/04/20

Triangulos y arboles

Kuku!!!


Aurreko sarreran, "banderilak" aurkeztu ninzkizuen. 
Baina esan nizuen bidaitxo bat egingo zutela; beraien tokia ez zen etxea, natura baizik. 
Bilboko taldean, besteak beste, biologo bat daukagu. Oin dala aste batzuk ideia bat bota zigun, zergatik ez omendu gure inguriko zuhaitzak....Ta niri lorak, zuhaitzak, animaliak...naturarekin zer ikusia dekon danak gustatzen zait...ideia oso polita iruditu zitzaidan.

Kuku!!!

En la entrada anterior, os presente las banderillas que había hecho.
Ya os comente que iban a hacer un pequeño viaje, su hogar no era mi casa ni no que la naturaleza.
En el grupo de Bilbo tenemos a un biologo, hace unas semanas nos comento " porque no homenajear a los arboles" a mi que me encantan las plantas, arboles, animales, todo lo relacionado con la naturaleza vamos, me encanto la idea.





 
 


Zuhaitzen denbora

Zugan da zuhaitzen denbora
elkar maitatu ondoren.

Ohean lo, betazalek
soilik estaltzen zaituzte.

Ez jarraitu beldurrari,
ez esan beti, ez esan inoiz ez,
utzi libre munduari
bidea egiten.

Zugan da zuhaitzen denbora
elkar maitatu ondoren.

Plazer-urak biltzen zaitu
malkoak begia legez.

Ez jarraitu beldurrari,
ez esan beti, ez  esan inoiz ez,
utzi libre munduari
bidea egiten.

Zugan da zuhaitzen denbora
elkar maitatu ondoren.

Kirmen Uribe
(Bitartean heldu eskutik, 2001)



Versión en castellano


El tiempo de los árboles

El tiempo de los árboles está en ti
después de amarnos.

Dormida en la cama, sólo
los párpados te cubren.

No hagas caso del miedo,
no digas siempre, no digas nunca,
deja que el mundo
siga adelante.

El tiempo de los árboles está en ti
después de amarnos.

Dormida y flotando
como un feto o un ojo.

No hagas caso del miedo,
no digas siempre, no digas nunca,
deja que el mundo
siga adelante.

El tiempo de los árboles está en ti
después de amarnos.

Kirmen Uribe
(Mientras tanto cógeme la mano, ed. bilingüe, 2003)


 fuente


ÁRBOL


Árbol, buen árbol, que tras la borrasca
te erguiste en desnudez y desaliento,
sobre una gran alfombra de hojarasca
que removía indiferente el viento…


Hoy he visto en tus ramas la primera
hoja verde, mojada de rocío,
como un regalo de la primavera,
buen árbol del estío.


Y en esa verde punta
que está brotando en ti de no sé dónde,
hay algo que en silencio me pregunta
o silenciosamente me responde.


Sí, buen árbol; ya he visto como truecas
el fango en flor, y sé lo que me dices;
ya sé que con tus propias hojas secas
se han nutrido de nuevo tus raíces.


Y así también un día,
este amor que murió calladamente,
renacerá de mi melancolía
en otro amor, igual y diferente.


No; tu augurio risueño,
tu instinto vegetal no se equivoca:
Soñaré en otra almohada el mismo sueño,
y daré el mismo beso en otra boca.


Y, en cordial semejanza,
buen árbol, quizá pronto te recuerde,
cuando brote en mi vida una esperanza
que se parezca un poco a tu hoja verde…


Antonio Machado 


.







Natura entzuteko hemen.

Para escuchar la naturaleza aquí.

8 comentarios:

  1. Pues si, pienso que va a ser una buena experiencia
    besos

    ResponderEliminar
  2. Me gusta mucho cómo queda, el efecto...

    Me pudiste comentar porque tienes perfil en Google+. Vaya rollo!

    ResponderEliminar
  3. que hermoso y poetico !! precioso
    los arboles estan felices ahora con sus guirnaldas !!
    feliz domingo guapa
    besitos

    ResponderEliminar
  4. Hola Amaia!
    los banderines están genial en los arboles! buen trabajo! y los poemas son muy entrañables, gracias por compartirlos.
    Feliz fin de semana!

    ResponderEliminar
  5. precioso, una forma muy original y me encanta. Y no digamos Machado...

    ResponderEliminar
  6. es que esos banderines quedan bien en cualquier lugar, aunque ahí la verdad es que especialmente bien, con Bilbao de fondo ^__*

    ResponderEliminar
  7. Gracias por tu visita, yo con tu permiso me quedo por aquí
    :-)

    ResponderEliminar
  8. Me gusta mucho tu idea . Me ánimo para hacer una banderilla para la habitación de mi niña !

    ResponderEliminar